Τετάρτη 16 Δεκεμβρίου 2015

Γράμμα στον Αγιο Βασίλη!!!- Τα αλφάβητα των σκέψεων, Christmas Edition!!

''Άγιε μου Βασίλη,
Βλέπεις τα σκοτάδια μας;
Γέμισε η πλάση βούρκο και καταχνιά...
Δεν έχουμε σταγόνα ελπίδα,λίγο φως και μια γουλιά μαγεία...
Είμαστε μόνοι στο έλεος του τυφώνα..
Ζυγιάζουμε τα πρέπει με τα θέλω μας, μα η ζυγαριά βαραίνει σε αυτά που μας πονούνε.
Ήλιους έχουμε στην καρδιά μα πάντα τους αγνοούμε..
Θαρρείς δεν καίνε ποτέ όταν τους χρειαστούμε...
Ισως Αγιε Βασίλη μου, μια να είναι η απάντηση σε τούτο εδώ το τέλμα:
Και εσύ τη ξέρεις πολύ καλά, καλύτερα από εμένα, πως των παιδιών τα μάτια και η ψυχή είναι γιατρικό σπουδαίο και είναι η λύση, η ελπίδα και η σωτήρια προσμονή!
Λουσμένα με το φως, τα μαγικά τα ξέρουν, τα ξόμπλια, τις νεράιδες, τα Όνειρα  τα κουβαλούν στο αίμα τους και μέσα στο μυαλό τους..
Μοιράζονται τα γέλια τους, τα χάδια τους, σου λένε ιστορίες, που δύσκολο να μην σταθείς, να μην σκεφτείς, να μην νοιαστείς.
Νομίζω Αγιε Βασίλη μου, τα δώρα που ζητάνε δεν είναι μόνο γιατί απαιτούν, γιατί είναι παιδιά της ύλης, είναι γιατί σε αγαπούν και θέλουν να πιστέψουμε και εμείς ότι υπάρχεις... Είναι γιατί εκείνα χαράζουν σε κάθε δώρο την ύπαρξή σου και την αποδεικνύουν και σε εμάς τους αποκαμωμένους της σκοτούρας και της κατήφειας.
Ξάφνου, σαν έρχεσαι στα σπιτικά, οι οικογένειες χαίρονται, ξεχνιούνται, και μέσα σε αυτά τα σπίτια για λίγο, ζουν μόνο μικρά παιδιά, μόνο γέλια, χρώματα και αρώματα γεμίζουν τα δωμάτια, και εκεί μέσα υπάρχουν μόνο σπόροι αγάπης και ελπίδας, κυριαρχεί για λίγο μόνο η μαγική σου σκόνη που κάνει τον κόσμο να φαίνεται υπέροχος.
Οντως ο κόσμος είναι υπέροχος, εμείς οι μεγάλοι απλά το ξεχνούμε.. Αρκεί όμως να δούμε Αγιε μου Βασίλη πως νοιάζεται ένα παιδί, πως γελά, πως ντρέπεται, πως περπατά, για να καταλάβουμε, γιατί ο κόσμος είναι θαύμα, γιατί επέλεξες στα παιδιά να φέρνεις δώρα και όχι σε εμάς.
Πάψαμε να βλέπουμε τον κόσμο με τα μάτια των παιδιών και γι αυτό τον καταστρέφουμε με μικρότητες, συνομωσίες, πολέμους, όπλα..
Ριψοκινδυνεύουμε τα πάντα για αυτά που διδαχτήκαμε, αλλά δεν έχουμε διδαχτεί από κανέναν τη μία και μοναδική αλήθεια, που τη γνωρίζουν όλα τα παιδιά του κόσμου.. Οτι δε πρέπει να πασχίζουμε τόσο... Οτι πρέπει να ζούμε, να βλέπουμε τη μαγεία αυτού του σύμπαντος που είμαστε μέρος του.
Σε καταλαβαίνω λοιπόν που δε θες παρτίδες με τους μεγάλους, αφού τελικά εμείς είμαστε αυτοί που κάνουμε τα παιδιά μας με μια κουβέντα να πάψουν να πιστεύουν σε εσένα.. Είμαστε πολέμιοι σου...
Ταυτόχρονα όμως, δε ξέρεις πόσο πιστεύουμε σε σένα, δε ξέρεις τι κρύβει η πληγωμένη παιδική καρδιά μας! Είμαστε παιδιά, δεν μεγαλώσαμε ποτέ, είμαστε τα ήσυχα και τα άτακτα παιδιά στις λίστες σου, και ξέρεις κάτι; Κάθε χρόνο, κλέβουμε λίγο απ τη χαρά των παιδιών μας στο άνοιγμα των δώρων, στην έκπληξη του περιεχομένου, στην ικανοποίηση που μας θυμήθηκες και εφέτος, που νοιάστηκες και φέτος! Γιατί αν νοιάστηκες, υπάρχει ελπίδα, υπάρχει φως στα ανήλιαγα υπόγεια του μυαλού μας..
Υστερα από όλα αυτά, σε παρακαλώ μη μας ξεχάσεις και φέτος.. Σε έχουμε όλοι ανάγκη φέτος.. Θέλουμε τον ήχο του γνωστού γέλιου σου, θέλουμε τα βήματα σου δίπλα στο τζάκι, θέλουμε να τιμήσεις τα γλυκά και το γάλα που φτιάξαμε ειδικά για σένα.. Πιο πολύ από ποτέ Φαντάζει απαραίτητος ο ερχομός σου ο κρυφός, ο βραδινός, ο σχεδόν εξωπραγματικός...
Χαίρομαι που με άκουσες, χαίρομαι που νιώθεις, που ακούς τις φωνές των μυαλών μας, που σε εκλιπαρούν για λίγο παραμύθι...
Ψέματα χορτάσαμε, παραμύθια λαχταράμε...
Ωσπου να σε νιώσουμε, ώσπου να καταλάβουμε το πνεύμα σου να περιπλανιέται στον χώρο, να θυμάσαι με πόσο προσμονή σε περιμένουμε,μικροί και μεγάλοι... Πόσο ανάγκη έχουμε για τα φετινά δώρα σου: μια χούφτα αστερόσκονη, ένα μπαξέ αισιοδοξία, λίγο θάρρος, και κυρίως αγάπη.. Γιατί η αγάπη πρέπει να κινεί τον κόσμο, γιατί η αγάπη, γλυκιέ μου Γέροντα,είναι το ομορφότερο σου δώρο και η καλύτερη σου απάντηση σε όλα του ανθρώπου τα λάθη.

Με αγάπη,
Βέρα."


Εμπνεύστηκα και εγώ από όλες σας και παραδίδω το δικό μου γράμμα στον Άγιο Βασίλη!
Ελπίζω να μην το βρείτε απαισιόδοξο, νομίζω πως το μήνυμά του είναι καθαρά αισιόδοξο και ελπιδοφόρο!
Ευχαριστώ πολύ την Μαρίνα, την blogger της διπλανής πόρτας, των VERY SECRET THOUGHTS που μας έδωσε την ευκαιρία να εκφραστούμε μέσα από αυτό το " παιχνίδι"! Είναι εξαίρετη η ιδέα σου!

Βέρα.

Τρίτη 1 Δεκεμβρίου 2015

Δυο ήλιοι και δυο βραβεία και ένα ημερολόγιο αντίστροφης μέτρησης!

Καλό μήνα, καλό χειμώνα και καλησπέρα σας!!
Μήνες πολλοί απουσίας με το διαδίκτυο να παίρνει φωτιά από αναρτήσεις δημιουργικές, από απόψεις του ναι και του όχι, από οργισμένες ή συγκαταβατικές γνώμες, απόψεις από σπαραχτικές ειδήσεις και φωτογραφίες μικρών αγγέλων να ακολουθούν άλλους πιο μεγάλους στον Παράδεισο... Και εγώ έλεγα, τι να γράψει κάποιος και με τι να ασχοληθεί... πόσο αμερόληπτος, αποστασιοποιημένος και ψύχραιμος να μείνει... Δεν έγραψα λοιπόν τίποτα...
Επιπλέον, στην προσωπική μου ζωή, ζω τα θαύματα! Μια τρίτη  παιδική ψυχή προστέθηκε στο σπιτικό μας.. ένα ζαχαρένιο αγγελάκι, μια ζωηρή πεταλούδα που μας πήρε και αυτή τα μυαλά.. Ακόμη, το μεγάλο αγόρι, πέρασε τη πόρτα του Δημοτικού! Τι μεγάλο πράγμα και αυτό, σιγά σιγά να κατακτά τη γνώση! Βέβαια, αντιλαμβάνεται κάποιος ότι επικρατεί πανδαιμόνιο με τρία παιδιά, πρέπει να προσαρμοστούμε... Ηρθαν και τα πρώτα κρυώματα και δε γλίτωσε η μικρή.. Γνωρίσαμε λοιπόν και από κοντά το Παίδων, με τις κατεστραμμένες εγκαταστάσεις, αλλά με τους καταπληκτικούς γιατρούς και νοσηλευτικό προσωπικό... Κλασικά, η χώρα μας, έχει παντού λουλούδια, ακόμη και αν το χώμα είναι ξηρό και άγονο... Αισίως φτάσαμε στη πρώτη μέρα του Δεκέμβρη με τα ΛΑΤΡΕΜΕΝΑ Χριστούγεννα  να βρίσκονται  προ των πυλών!!! Η ατμόσφαιρα  στο σπίτι μας είναι άκρως εορταστική και επιτέλους μπήκε λίγη χαρά παραπάνω, μια σταγόνα ελπίδα παραπάνω μια και ποτέ δε στερεύει και η παιδική διάθεση ρίζωσε και στις καρδιές και εμάς των μεγάλων. Έχω δει άπειρα υπέροχα πράγματα που φτιάχνετε και άλλα τόσα με έχουν ξεσηκώσει στο pinterest να φτιάξω το δικό μου χριστουγεννιάτικο παραμύθι στο χειμωνιάτικο σπίτι μας..
 Πρώτα όμως θα ήθελα να ευχαριστήσω την Αλέκα από το alekacraftaholic.blogspot.com για τους υπέροχους ήλιους σουβέρ που ήμουν τυχερή και τους κέρδισα και με συντροφεύουν κάθε πρωί και μου φτιάχνουν τη διάθεση!!



 Πρώτη φορά δέχομαι κάτι τόσο όμορφο απλόχερα από κάποιον που δε γνωρίζω προσωπικά και αυτό για εμένα έχει μεγάλη αξία και αν θέλετε και ανθρωπιά, διότι δείχνει ότι η προσφορά δεν είναι κάτι που ζητάει αντάλλαγμα, αλλά κάτι που θέλει μόνο να δώσει χαρά.. για τη χαρά! Σε ευχαριστώ Αλέκα και σου εύχομαι Καλές γιορτές!
Επιπλέον θα ήθελα να ευχαριστήσω τη Χριστίνα από το andromeda-mygalaxy.blogspot.com η οποία με τίμησε ανάμεσα σε ομολογουμένως  καταπληκτικές Ελληνίδες bloggers σε  μια υπέροχη και τελείως διαφορετική ως τώρα τελετή βράβευσης των διάφορων ιστολογίων.



 Σε ευχαριστώ Χριστίνα για τα δύο σου βραβειάκια, με χαροποίησαν ιδιαίτερα, και αν και υπερβολικά καθυστερημένα σπεύδω να σου απαντήσω... Για το βραβείο μανούλας, απαντώ με ένα μικρό κείμενο χρησιμοποιώντας τις λέξεις που έδωσε η Χριστίνα: '' Οικογένειά μου, το Α και το Ω μου, παιδιά μου, θαύματα, ζωές μου τρεις, ανάσες και ψυχές μου, ζωή προσωπική, παλιά και αλλοτινή, τη θέση της έχει πάρει μια ζωή κοινή και η χαρά, κρυμμένη στα απλά, στα καθημερινά, μες τα χαμόγελα και μες την αγκαλιά...''. Για το βραβείο δημιουργικότητας, απαντώ σε κάθε λέξη της Χριστίνας: χόμπι: ελεύθερος χρόνος αφιερωμένος σε μένα, αντικείμενα: δημιουργήματα άψυχα, αλλά με ψυχή που τους δίνεις εσύ, υλικά: επίσης απαραίτητα για να δημιουργηθούν τα αντικείμενα!, και χρώματα: συναισθήματα με αποχρώσεις..
Τέλος, σήμερα μπήκαμε στον Δεκέμβρη και η καημένη στις τόσες χριστουγεννιάτικες προετοιμασίες ξέχασα να φτιάξω ημερολόγιο αντίστροφης μέτρησης!!! Τελευταία στιγμή λοιπόν χθες, με μανταλάκια, μαρκαδοράκι, γκοφρέ χαρτί, μια κορδέλα, ένα ξύλινο στεφανάκι και χέρι.. παιδικό (εδώ που τα λέμε ο μεγάλος μου γιος θα τα πήγαινε πολυυυύ καλύτερα!) το ετοίμασα σε απόσταση αναπνοής από την καινούρια ημέρα, αρκετά πρόχειρο αλλά τουλάχιστον φτιαγμένο με αγάπη!





Δυo ζαχαρωτά για τους γιους μου ως τις είκοσι του Δεκέμβρη και πέντε κάρτες με δραστηριότητες και "εντολές για τα μέλη της οικογένειας"! Ήδη έφαγαν το πρώτο γλυκάκι του μήνα..
Σας εύχομαι από καρδιάς να έχετε υπέροχες γιορτινές στιγμές όλο τον μήνα, με χαρά, και όχι άλλες κακές ειδήσεις σε όλο τον κόσμο και στην μικρή μα τόσο όμορφη χώρα μας.









Πέμπτη 16 Απριλίου 2015

Liebster awards... κάλλιο αργά, παρά ποτέ..! και... ένα μυστικό!



 Χαίρετε και Χριστός Ανέστη!!! Μπαίνω κατευθείαν στο θέμα μου! 
Τον λόγο της πολύμηνης απουσίας μου, εκτός μιας έκτακτης για μένα ανάρτησης, την οποία μακάρι να μην χρειαζόταν ποτέ να γράψω.. Λοιπόν..  Στην οικογένειά μας, θα προστεθεί σε τρεις μήνες και κάτι ένα νέο μέλος!! Μια μπεμπούλα, η μικρή μου πεταλουδίτσα! Γι΄αυτόν τον λόγο, μιας και ξέρετε πως μπορούν οι εγκυμοσύνες να μας απασχολήσουν, με τα συμπτώματά τους, τις ζαλάδες τους, τα ψυχολογικά σκαμπανεβάσματα τους κλπ.., επίσης και με το γεγονός ότι είναι το τρίτο μου παιδάκι και προηγούνται άλλα δύο που θέλουν την αγάπη και την στοργή μου, χάθηκα και ξαναχάθηκα! Και ο λόγος για τον οποίο δεν έκανα σχετική ανάρτηση για τα Liebster Awards που έλαβα, είναι αυτός! Οπότε, αν και τα έλαβα τέλος Ιανουαρίου με αρχές Φεβρουαρίου, αναρτώ αρκετααά καθυστερημένα.. Μη με πείτε αναξιόπιστη σας παρακαλώ! 
Ευχαριστώ την Ζωή από το http://mamamiapetounia.blogspot.gr/   , την Βάσω από το http://i-messy.blogspot.gr/ , και την Θάλεια και την Γεωργία από το http://thtzellou.blogspot.gr/. 
Είναι τιμή μου, που μού το προσφέρατε και σας ευχαριστώ γι΄αυτό. 




Το "Liebster Award" είναι ένα βραβείο που χρησιμεύει για να εξαπλωθούν αλυσιδωτά και να γίνουν γνωστά blogs με λιγότερους από 200-300 followers. Είναι ένα σημαντικό εργαλείο για να γίνουν ακόμα περισσότερα blogs ευρύτερα γνωστά στο διαδίκτυο!

Οι κανόνες του βραβείου είναι οι εξής: 
1) Ευχαριστείτε τον blogger που σας έχει προτείνει και θα αναρτάτε τη διεύθυνση του blog του. Συμπεριλάβετε στην ανάρτησή σας το εικονίδιο του Liebster award είτε με αντιγραφή και επικόλληση, είτε χρησιμοποιώντας το σαν widget ή gadget. 2) Απαντήστε σε 10 ερωτήσεις που θα σας θέσει ο blogger o οποίος σας απένειμε το βραβείο. 3) Προτείνετε άλλα 10 blogs με λιγότερους από 200-300 followers και συντάξτε μία λίστα ερωτήσεων για τα blog αυτά που οι κάτοχοι τους θα πρέπει να απαντήσουν. 4) Αναρτήστε την υποψηφιότητα για το βραβείο σε κάθε ένα από τα 10 blogs που έχετε επιλέξει και παρέχετε ένα link του post σας ώστε να ενημερωθούν οι κάτοχοι σχετικά το βραβείο Liebster σε περίπτωση που δεν το γνωρίζουν. 
Ορίστε και οι δικές μου απαντήσεις στις 10 ερωτήσεις του παιχνιδιού! 
 
1) Γιατί ξεκινήσατε το blog; 
  Από κάποια εσωτερική ανάγκη για επικοινωνία υποθέτω.. Σαν νέα μητέρα, ήθελα να βρω άλλες μητέρες και γυναίκες με ίδια ενδιαφέροντα ή σκέψεις.. Και μιας και το να μεγαλώνεις παιδιά, δεν είναι κάτι που μαθαίνεις απλά διαβάζοντας ένα βιβλίο, το blogging είναι ένας τρόπος να παίρνω όλο και κάτι για την καλύτερη ανατροφή των παιδιών μου αλλά και ιδέες για την αξιοποίηση του προσωπικού και οικογενειακού χρόνου μας.

 
2) Πείτε μας λίγο τι σας ενθουσιάζει;
Αααα... χιλιάδες μικροπράγματα.. Στη φύση, στους ανθρώπους.. Πιο πολύ απ΄ όλα με ενθουσιάζει το να παρατηρώ..
Και όταν χαμογελώ ή σκέφτομαι μόνη κάτι, σημαίνει ότι πραγματικά με έχει ενθουσιάσει.


3) Γιατί πιστεύετε ότι τα σχόλια και η επικοινωνία βοηθούν τους bloggers και με ποιο τρόπο; 
Σε μια υγιή επικοινωνία νομίζω ότι τα σχόλια μεταξύ των bloggers προωθούν την ευγενική αλληλομετάδοση γνώσεων και απόψεων, εν είναι λίγες οι φορές όμως που ο σεβασμός λείπει και τη θέση του παίρνουν μικρότητες.. 

4) Για ποια πράγματα μιλάτε στο blog σας; 
Για διάφορα, όπως διακόσμηση, προσωπικά στιγμιότυπα και απόψεις, μουσική, χειροτεχνίες.. δεν έχει βρει πάντως την απόλυτη ταυτότητά του ακόμα το blog μου.. Θέλω να πιστέυω βεβαίως ότι μπορεί να ενδιαφέρει τις μητέρες αλλά και τις γυναίκες κάθε ηλικίας..

5) Έχετε δημιουργήσει μια φιλική σχέση με άλλους bloggers; Έχετε γνωριστεί ποτέ προσωπικά; 
Καθότι πολύ νέα στο χώρο του blogging, και επιπλέον λόγω συχνών απουσιών από την.. blogογειτονιά, δεν νομίζω πως έχω δημιουργήσει ακόμα πολύ φιλικές σχέσεις με τα υπόλοιπα blogs, έτσι όπως εννοώ εγώ την λέξη φιλία στο νου μου. Ωστόσο, εκτιμώ βαθειά κάθε blog που παρακολουθώ, προσπαθώ να σχολιάζω όσο ο χρόνος μου μού το επιτρέπει τις αναρτήσεις των κοριτσιών που διαβάζω και ακόμα θεωρώ ότι χαίρω συμπάθειας και εγώ από κάποιες bloggers, πράγμα που με κάνει να πιστεύω πως στο μέλλον μπορεί να υπάρξουν φιλικές σχέσεις μεταξύ μας και μακάρι και από κοντά, γιατί, δυστυχώς δεν έχω γνωρίσει καμία προσωπικά..

6) Πώς φαντάζεστε το blog σας σε δύο χρόνια; Τι θα θέλατε να δείτε να μεγαλώνει / να αλλάζει και με ποιο τρόπο; Είναι μία ερώτηση που δεν νομίζω ότι μπορώ να απαντήσω! Όταν οι άνθρωποι κάνουμε σχέδια, ο Θεός γελάει! Μακάρι να είμαι ακόμα παρούσα, όποιο δρόμο και αν ακόλουθήσει το Fairy Wo-Mom!!!...
 
7) Τι είναι αυτό που κάνετε καλύτερα; 
Το να προσπαθώ για όλα στη ζωή μου, το να είμαι εκεί για τους ανθρώπους μου και το σπιτικό μου..

8) Πόσο χρόνο αφιερώνετε στο blog σας;

Πραγματικά ελάχιστο. Δυστυχώς.. Να κάτι που πρέπει να αποκτήσει πρόγραμμα!



9) Πώς γεννιούνται τα post σας; 

Αυθόρμητα.


 10) Ευχές για τον αναγνώστη.
Εύχομαι αν όχι την εκπλήρωση των προσωπικών ονείρων του καθενός, τουλάχιστον την χαρά της προσπάθειας για αυτά που ο καθένας σας θέλει να επιτύχει. Αυτά και.. καλό καλοκαίρι, με την συμβολική και την κυριολεκτική σημασία της ευχής!
 

Τα blogs στα οποία απονέμω με τη σειρά μου το βραβείο είναι:
 
1Romantique Jardin
2.Make it pretty
3.Είναι Ιδέα!!!
4.to paiziko
5.my little cosy world
6.Kυριακή στο σπίτι
7.Αndromeda my galaxy
8.Art Decoration & Crafting
9.Decor Asylum
10.My home...My memories



 Και άλλα τόσα, όσα παρακολουθώ αξίζουν το βραβείο.. Επίσης, τα περισσότερα δεν έχουν την ανάγκη μου, για να γίνουν γνωστά, εφόσον ήδη είναι αξιόλογα και έχουν φανατικούς αναγνώστες! 

Βέρα.
 






Τρίτη 17 Μαρτίου 2015

Θα περιμένω άλλες μέρες....

 


Από χθες παλεύω μέσα μου να μην τη κάνω αυτήν την ανάρτηση, να μην πω τις σκέψεις μου για αυτά που συμβαίνουν στην χώρα μου ή στους ανθρώπους της χώρας μου τον τελευταίο καιρό.. Να σιωπήσω, γιατί ο καθένας έχει την γνώμη του, γιατί ο καθένας κουβαλάει το σταυρό του, γιατί βλέπω με τεράστια ευκολία αφορισμούς κάθε είδους και πάσης προελέυσεως και εν τέλει γιατί ακόμα και στο κόσμο του blogging (που γενικά τον εκτιμώ, αναγνωρίζω την αξία του στην επικοινωνία των ανθρώπων αλλά και έχω ξεκινήσει να αποτελώ μέλος του) παρατηρώ πολλές μόδες, ακόμα και στο νοιάξιμο....
 Εκεί που παλεύουμε για ένα καλύτερο αύριο με τις αναρτήσεις μας, κάνουμε και ένα like σε μια φανταστική νέα μαρμελάδα ή σε ένα καταπληκτικό προορισμό για διακοπές, ακριβώς στον ίδιο πραγματικό χρόνο, ποστάρουμε, αν το λέω σωστά, και ένα θέμα για party ή μια θεματική βάπτιση... όλοι μας, όλοι και εγώ η ίδια...
Με την ίδια επιφανειακή συμπόνοια που αντιμετωπίζουμε θανάτους, φυσικές καταστροφές, χρεοκοπίες οικονομικές και κοινωνικοηθικές, με την ίδια ευκολία, και με το ίδιο ευκαιριακό ενδιαφέρον αντιμετωπίζουμε τον θάνατο ενός νέου ανθρώπου που δεν ζήτησε το like μας, ούτε το να του μιλάμε μετά θάνατον σαν να τον ξέραμε και να ταυτιζόμαστε μαζί του για δυο τρεις μέρες..
 Ζήτησε να ζήσει τη ζωή του, όπως ανεφαίρετα αξίζει σε κάθε άνθρωπο που γεννιέται σε αυτή τη γη και θέλει να ζήσει και να δημιουργήσει τη προσωπική του ιστορία... ξέρω πως ακούγομαι απόλυτη και εκνευριστική ίσως για πολλούς, ακόμα και για τον εαυτό μου! Δε θέλω να υποτιμήσω κανέναν, κανέναν από εσάς και από τον κόσμο, γνωρίζω πως σε χιλιάδες ανθρώπους εκεί έξω όντως υπάρχει ταύτιση γιατί ζουν ή έχουν ζήσει κάτι τέτοιο..
Εγώ αναφέρομαι απλώς σε όσους αφιερώνουν την ίδια ώρα για να διαβάσουν ένα άρθρο για την τέχνη του μακραμέ, και θα την κοινοποιήσουν στους κύκλους τους, και μετά με την ίδια ευκολία στο χέρι, θα κοινοποιήσουν, ίσως και με ένα σχόλιο από κάτω, που θα έχει τον τόνο προσωπικής συμμετοχής στον χαμό ενός νέου, το δράμα ενός ανθρώπου που αποφάσισε πως ο θάνατος του, έχει περισσότερο λυτρωτικό χαρακτήρα στη ψυχή του, παρά η λύτρωση που παίρνουμε όλοι από την ύπαρξή μας, από την πορεία μας, από τα καλά και τα άσχημά μας, τη λύτρωση που ακόμα και να μην την δίνουμε στον εαυτό μας, μας τη δίνουν άλλοι, μας τη δίνει ο χρόνος, καμιά φορά και η ίδια η ζωή στο τέλος της όμως, στο τέλος της....
Και μέσα από αυτέ τις σκέψεις, ήρθε η επιθυμία να γράψω αυτές τις γραμμές, γιατί ξαφνικά, άναψε μέσα μου, ένας άλλος πυρσός που κουβαλά φωτιά και λάδι και φουντώνει σε αυτά τα μαντάτα.... Η φωτιά της μητέρας... και με πιάνει σύγκρυο.... Γιατί και εγώ, έχω παιδιά.. Προσπαθώ να δημιουργήσω τους ανθρώπους του μέλλοντος στη δική μας κοινωνία των παθών και των ανάξιων καμωμάτων...
Από όλους μας... και δε θέλω να δω τα παιδιά μου να κουβαλήσουν καμία ταμπέλα στην πλάτη... Ούτε του θύτη, ούτε του θύματος... Δε θέλω να μην νιώσουν αγάπη και σεβασμό, να μην προσφέρουν αγάπη και σεβασμό, να μην έχουν ορμέφυτη την προστασία μέσα τους κάποιου που μπορεί από το πλήθος να θεωρείται αδύναμος, ξένος, παρείσακτος... Είμαστε άνθρωποι μωρέ... Είμαστε μητέρες... Και με αγάπη πρέπει να ζωγραφίζουμε για τα παιδιά μας αυτό τον κόσμο, με αξίες, ιδανικά και πίστη... Σε καθετί να σκύβουμε τη ψυχή μας με υπομονή και αγάπη πάνω στο παιδί μας και να αναγνωρίζουμε την θνητότητά μας, τη φθορά μας, τη μη- τελειότητά μας, αλλά ταυτόχρονα όλα αυτά να τα αναγνωρίζουμε και στα παιδιά μας... Είναι εδώ, μαζί μας και ο χρόνος είναι λίγος, ο χρόνος για να τα χαρούμε, ουσιαστικά είναι λίγος... Θέλουν μεγάλες αγκαλιές, πολλά Σ΄αγαπώ, και εκατομμύρια αναμνήσεις και εμπειρίες μέσα από την οικογένεια...
Για να έχουν δύναμη και πίστη στον εαυτό τους, για να ναι γερά τα θεμέλια στα πόδια τους, για να μάθουν πως ακόμα και αν η γη πάντα θα κινείται, ακόμα και χωρίς αυτά (γιατί αυτοί είναι οι νόμοι του σύμπαντος), ωστόσο η γη, ο τόπος μας, το σπίτι μας, ομορφαίνει στον ύψιστο βαθμό εξαιτίας τους...
Δε με νοιάζει πραγματικά πλέον αν θα έχω 50 ή 100 παραπάνω ευρώ στην τσέπη μου, (χωρίς αυτό να σημαίνει ότι δεν αναγνωρίζω τη ρημαδοαξία τους τη τωρινή εποχή- ειδικά για ανθρώπους και οικογένειες που έχουν πρόβλημα επιβίωσης), γιατί δεν είναι το παν αν δεν έχεις ευτυχία και αγάπη στη ζωή σου και όλα τα μέλη της οικογένειας παρόντα, δε με νοιάζει αν θα τους πάρω ένα έξτρα παιχνίδι ή άλλο ένα σετ από ρούχα, ένα πράγμα θέλω για να ορίσω τη ζωή μου και για να βοηθήσω στην ευτυχισμένη ζωή των παιδιών μου, θέλω η ζωή μου να διέπεται από φωτεινά χαμόγελα, μάτια αισιόδοξα, όνειρα που θα σκάνε στο ταβάνι και θα γίνονται ουράνια τόξα.. Δε θέλω τη ζωή μας να την κυριεύει η θλίψη, η απελπισία και η απόγνωση... Δε φαντάζομαι τη ζωή μου χωρίς τα παιδιά μου, θα ναι σαν να μου έχεις ξεριζώσει την καρδιά... Δε φαντάζομαι τον πόνο καμιάς μάνας που χάνει το σπλάχνο της, την ψυχή της ψυχής της, την έννοια της...  Δε φαντάζομαι τις τύψεις και τον άλλο, τον άγριο πόνο της μάνας που θεωρείται υπαίτια για το θρήνο μιας άλλης μητέρας... από όπου και να το κοιτάξω, μόνο πόνο αντικρίζω...Και λέω στον εαυτό μου και σε όλες τις μητέρες: Αγάπα το παιδί σου, με όλη την καρδιά, την ψυχή, το μυαλό σου, όλο σου το σώμα να ναι καταφύγιο για τους εφιάλτες, τους φόβους του, τα πιο ανείπωτα θέλω και τα όνειρά του... Πρόσφερέ του ήθος, πίστη, σεβασμό, αγάπη, κατανόηση, μάθε το να συμπονάει, να νοιάζεται, να ορθώνει το ανάστημά του σε κάθε απειλή, και σε κάθε θρασυδειλία, σε όποιο βήμα και αν αυτή την απαντήσει στο δρόμο του, να απαντά με θάρρος κ με γνώση ότι είναι δυνατό και άξιο και όμορφο και έχει ΔΙΚΑΙΩΜΑ να είναι ο εαυτός του και κανένας δεν έχει ΔΙΚΑΙΩΜΑ να το χλευάζει, να μη το αναγνωρίζει, να το αλλοιώνει και να του τρώει τα σωθικά με τα δικά του συμπλέγματα και τα προβλήματα και τα βιώματα...

''Υπάρχουν χίλιοι τρόποι για να τρελαθείς,
  και άλλοι τόσοι για να λες υπομονή, υπομονή,
  όμως για μένα είναι αργά να τρελαθώ,
  και είναι ακόμα πιο αργά να κάνω υπομονή...
  Θα περιμένω άλλες μέρες, θα μείνω εδώ,
  και θα υπάρχω όπως μπορώ
  και για το πείσμα σας γουρούνια θα αντέχω..
  Θα περιμένω άλλες μέρες...''


Η ζωή που μας χαρίστηκε είναι ένα υπέροχο, μοναδικό δώρο... Οφείλουμε να τη ζήσουμε, οφείλουμε να μάθουμε στα παιδιά μας να τη ζουν με τους άλλους και όχι εις βάρος των άλλων, οφείλουμε να γίνουμε θετικά και δημιουργικά πρότυπα, και οφείλουμε ενός λεπτού σιγή σε όλα τα παιδιά εκεί έξω στον κόσμο που έπεσαν θύματα, πέφτουν και κινδυνεύουν να θυματοποιηθούν από αυτό τον κόσμο.. Ενός λεπτού σιγή, αλλά μιας ζωής σκέψη και προβληματισμό, και μέλημα και πράξη για ένα αύριο ανθρώπινο, που δεν θα φέρνει λογισμούς και πράξεις θανάσιμες, αλλά τη γνώση πως κάθε πρόβλημα πρέπει να συζητείται, να περιθάλπεται, να είναι προσπελάσιμο και να το κάνουμε να ανήκει στο παρελθόν.. για κάθε παιδί, για κάθε ενήλικα.. ας βρούμε όλοι τον άνθρωπο που έχουμε μέσα μας, γιατί όλοι μας αντικρίζουμε τον ίδιο ουρανό και ήλιο.. και ας ελπίσουμε για το καλύτερο, για τις άλλες μέρες, όπου τα παιδιά θα ναι παιδιά, θα παίζουν, θα γελάνε, θα γνωρίζουν όλα μαζί τον κόσμο, και όπου στον κόσμο των μεγάλων, οι μεγάλοι θα ναι πάντα εκεί με όλη τη σημασία της λέξης...







Κυριακή 14 Δεκεμβρίου 2014

Τα Χριστούγεννα σε κάθε γωνιά του σπιτικού μας!!!


Σε 11 ημέρες από τώρα, έχουμε Χριστούγεννα! Είμαι σίγουρη ότι όλες και όλοι έχετε στολίσει, και άλλες συνεχίζετε τις.. γιορτινές προσθήκες, γλυκαίνοντας το χώρο με συνθέσεις και διακοσμήσεις που φτιάχνετε οι ίδιες, αλλά και με γλυκά που μοσχομυρίζουν και θυμίζουν σε κάθε ένα από εμάς, ότι αυτές οι μέρες είναι αλλιώτικες, ότι έχουν μια άλλη αισιοδοξία, μια μαγεία διάχυτη, μια αγάπη στα μάτια και μια σπίθα στοργής στην ψυχή... Εύχομαι σε όλες και όλους σας τα φετινά Χριστούγεννα να φέρουν ό, τι επιθυμείτε, μα πάνω από όλα να σας χαρίσουν την πραγματική ουσία των γιορτών, που για εμένα είναι η ανάγκη που έχουμε ο ένας για τον άλλον και η ζεστασιά που προσφέρει η αλληλεγγύη στις καρδιές του κόσμου.. Άλλωστε, όταν γεννήθηκε ο Χριστός, γεννήθηκε και η ανιδιοτελής αγάπη... Ας είναι ουσιαστικά τα μηνύματα που θα λάβει ο καθένας από εμάς και ας τα μεταφέρει στα αγαπημένα του πρόσωπα!
Το δικό μας σπιτικό στολίστηκε!!! ( ακόμα βέβαια γίνονται και άλλα που θα δείτε στην συνέχεια!)
Ιδού κάποιες φωτογραφίες για να πάρετε μια γεύση!!

















Για πείτε μου, σας άρεσε ο στολισμός μας;

Με αυτήν την ανάρτηση παίρνω μέρος στο τελευταίο Christmas Link Party της υπέροχης ομάδας μας One Team Four Seasons!..
Μπορείτε να μαγευτείτε και από τα υπόλοιπα οκτώ μοναδικά blogόσπιτα της παρέας, πατώντας στο τίτλο κάθε ανάρτησης! 
                                     
                                         

                   


1) Make it Pretty - Στολίσαμε!!!

Κυριακή 30 Νοεμβρίου 2014

Christmas treat in a glass!!!




 Τελευταία μέρα του Νοέμβρη! Θριαμβευτικά, με την έναρξη της εβδομάδας, μπαίνει ο μήνας των Χριστουγέννων και σε 25 ημέρες από τώρα θα γιορτάζουμε με αγαπημένους ανθρώπους την πιο γλυκιά γιορτή του χρόνου! Γλυκιά γιορτή.. χωρίς γλυκό κέρασμα όμως, δε γίνεται! Γι' αυτό και εγώ θα σας φιλέψω το πρώτο σας χριστουγεννιάτικο γλυκάκι, που τολμώ να πω, ότι για άλλο ξεκίνησε και σε κάτι άλλο κατέληξε! Τουλάχιστον όμως, κατέληξε με αξιοπρέπεια, γι' αυτό και σας το παρουσιάζω! 
Αρχικά, θα έφτιαχνα μπισκότα σπιράλ, με δύο χρώματα, λευκό και κόκκινο, όμως ενώ εκτέλεσα βήμα βήμα τη συνταγή, τα μπισκότα στον φούρνο θρυμματίστηκαν!Και έτσι, δε το έβαλα κάτω και επινόησα.. τη δική μου συνταγή! Πήρα το μούλτι, έτριψα τα μπισκότα( εννοείται ότι μπορείτε να αγοράσετε έτοιμα από σούπερ μάρκετ ή να φτιάξετε τη δική σας αγαπημένη συνταγή μπισκότων!), πήρα ένα φάκελο μόρφατ στιγμής, ακολούθησα τις οδηγίες χρήσης, το μισό το άφησα λευκό και το άλλο με κόκκινο χρώμα ζαχαροπλαστικής  το έβαψα κόκκινο και πήρα και λίγη ζάχαρη που και αυτήν την έβαψα κόκκινη με χρώμα ζαχαροπλαστικής!
Πήρα μετά έξι ποτηράκια του μπράντι και έκανα το εξής: Έβαλα μια στρώση τριμμένο μπισκότο αναμεμειγμένο με λικέρ βύσσινο, από πάνω μία δόση λευκή μόρφατ στιγμής, ξανά μία στρώση τριμμένο μπισκότο με λικέρ, από πάνω μία δόση κόκκινη μόρφατ στιγμής και πασπάλισα την κορυφή με κόκκινη ζάχαρη!
Έκοψα κάτι καλαμάκια που τα χρώματά τους μου θυμίζουν χριστουγεννιάτικα γλειφιτζούρια και τοποθέτησα δύο σε κάθε ποτήρι! Το γλυκάκι διατηρείται στο ψυγείο και είναι ό, τι πρέπει για δροσερό κέρασμα μετά από ένα γιορτινό τραπέζι! Ο μεγάλος μου γιος ενθουσιάστηκε με την όψη του!
Και ιδού το αποτέλεσμα!
Ελπίζω να σας αρέσει!






Με αυτήν την ανάρτηση συμμετέχω στο 2ο Christmas Link Party της υπέροχης ομάδας  One Team Four Seasons!!!

 Που να δείτε τα μικρά θαύματα που έχουν φτιάξει τα υπόλοιπα κορίτσια της ομάδας!!!

Υ.Γ: Τη συνταγή των μπισκότων σπιράλ που έφτιαξα θα σας την δείξω σε άλλη ανάρτηση κατά τη διάρκεια του Δεκέμβρη, καθότι πεισματάρα που είμαι δε θα εγκαταλείψω! Θα τα ξαναφτιάξω μέχρι να γίνουν όπως τα ήθελα!



"One Team 4 Seasons! Ένα Χριστουγεννιάτικο party που δημιουργήθηκε από 11 blogs για να σας γεμίσει χαμόγελα! Meet the hosts and spread the Christmas spirit!!"

Αυτά είναι τα blogs που συμμετέχουν στο Χριστουγεννιάτικο party της ομάδας μας. Επισκεφθείτε τα και πάρτε ιδέες!!



Αυτά είναι τα blogs που συμμετέχουν στο Χριστουγεννιάτικο party της ομάδας μας. Επισκεφθείτε τα και πάρτε ιδέες!!

Γράμμα στον Αγιο Βασίλη!!!- Τα αλφάβητα των σκέψεων, Christmas Edition!!

''Ά γιε μου Βασίλη, Β λέπεις τα σκοτάδια μας; Γ έμισε η πλάση βούρκο και καταχνιά... Δ εν έχουμε σταγόνα ελπίδα,λίγο φως και μια...