Σάββατο 14 Ιουνίου 2014

Το κρύωμα, το τέλος των σχολείων και η... γιορτή του πατέρα!!

Αχ! Μόνο με αυτό το επιφώνημα μπορώ να ξεκινήσω αυτήν την ανάρτηση!
Έχω τόσες εβδομάδες να γράψω κάτι, όχι γιατί στέρεψα από ιδέες ή σκέψεις, όχι γιατί δεν με περιμένουν τόσα να κάνω ή να μεταλλάξω στο σπιτικό μου, όχι γιατί δεν υπάρχει όρεξη - και πάρα πολύ μάλιστα!- να ζήσω κάθε στιγμή του φετινού καλοκαιριού, αλλά γιατί είμαι πολύ πολύ κρυωμένη να το πω, άρρωστη, ένα χάλι;!
Νόμιζα πως περνούσα μια εποχιακή αλλεργία με έντονο βήχα, τελικά αποδείχτηκε πως έχω οξεία βρογχιολίτιδα, ύπουλη λοίμωξη αν θέλετε την γνώμη μου! Σαν να μην έφτανε αυτό, κόλλησα τα αντράκια μου ένα πολύ γερό κρύωμα και είμαστε και οι τρεις, βδομάδες τώρα πολύ χαριτωμένοι με τα χαρτομάντηλα γύρω μας και τα ζεστά μας αφεψήματα και τον βήχα μας.

Μέσα σε όλο αυτό τον χαμό όμως, να, που έφτασε η ώρα τα σχολεία να κλείσουν για τις καλοκαιρινές διακοπές! Το Στελάκι μου τελείωσε φέτος το προνήπιο, και, αν και άρρωστο, τα έβγαλε πέρα στην καλοκαιρινή γιορτή του νηπιαγωγείου! Ήταν ηλιαχτίδα ο ήλιος μου!
Την επόμενη μέρα, πήραμε από την δασκάλα του το portfolio του με όλες τις εργασίες και το αναμνηστικό του, αλλά και ένα τόσο μα τόσο συγκινητικό βίντεο που ετοίμασε η δασκάλα του σαν αναμνηστικό λεύκωμα με φωτογραφίες για όλη την σχολική χρονιά! Πόσα πράγματα έμαθε το πιτσιρικάκι μου! Πόσο μεγάλωσε μέσα σε αυτούς τους μήνες!
Εύχομαι σε όλους τους γονείς, τους δασκάλους και τις δασκάλες, αλλά κυρίως στα παιδάκια μας ένα μεγάλο, φωτεινό καλοκαίρι (που λέει και ο Φάμελλος), πλημμυρισμένο από ξεγνοιασιά, καλοκαιρινά μπάνια και βόλτες, ξεκούραση, παιχνίδια, χαλάρωση και πολύτιμες στιγμές!!! Πιστεύω, σε λίγες μέρες, να αρχίσουμε και εμείς σαν οικογένεια να το χαιρόμαστε, γιατί μάλλον βιαστήκαμε να το υποδεχτούμε, ενώ ο άστατος καιρός δεν είχε πει την τελευταία λέξη του!


Όσον αφορά στην αυριανή μέρα, θα ήθελα να πω ένα ζεστό Χρόνια Πολλά σε όλους τους μπαμπάδες του κόσμου, που αγαπούν, προστατεύουν και ζουν κάθε στιγμή για να δίνουν τον εαυτό τους στις οικογένειές τους!
Πάνω από όλα όμως θέλω να ευχαριστήσω τον δικό μας μπαμπά, τον καθημερινό σούπερ ήρωά μας, που για μας είναι ο καλύτερος πατέρας του κόσμου!!! Στήριγμα, πρότυπο, δύναμη ουσιαστική και καταλυτική στην ζωή μας! Ο μπαμπάς μας, ο Γιάννης μας, είναι ο άνθρωπος που κάνει την λέξη οικογένεια να ηχεί φρούριο ενάντια σε όλα τα δεινά του κόσμου!!
Χρόνια πολλά αγάπη μου για την γιορτή του πατέρα!

Σε αυτό το σημείο θα σας αφήσω, υποσχόμενη να επανέλθω επιτέλους με αναρτήσεις ενδιαφέρουσες, αλλά θα σας αποχαιρετήσω με ένα τραγούδι από την γιορτή του γιου μου, όταν τα παιδιά μας φώναξαν να χορέψουμε μαζί τους, υποδεχόμενοι με αυτόν τον τρόπο το καλοκαίρι:






 '' Γίνε μαζί μου παιδί και ό, τι σου λείπει, 
   εγώ θα τρέξω παντού για να το βρω, 
   είναι η καρδιά μου ανοιχτή και σου ανήκει,  
   αν θες να αλλάξουμε απόψε ζωή,  
   γίνε μαζί μου παιδί...''


Ας έχουμε λοιπόν ανοιχτές τις καρδιές, να μαθαίνουμε, να αγαπάμε, να ζούμε σαν παιδιά, αθώα και αγνά...
Καληνύχτα σας,
Βέρα.


       

2 σχόλια:

  1. Περαστικά σας και να τον καμαρώσεις και στο δημοτικό!Καλό βράδυ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Σε ευχαριστώ πολύ Αλέκα!!! Να χαίρεσαι και εσύ την οικογένειά σου! Καλό ΣΚ!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Ανυπομονώ να ακούσω τα σχόλιά σας!

Γράμμα στον Αγιο Βασίλη!!!- Τα αλφάβητα των σκέψεων, Christmas Edition!!

''Ά γιε μου Βασίλη, Β λέπεις τα σκοτάδια μας; Γ έμισε η πλάση βούρκο και καταχνιά... Δ εν έχουμε σταγόνα ελπίδα,λίγο φως και μια...